Μαμούχα Κατερίνα
Η κατάρα του πεύκου
«Γιάννη, γιατί έκοψες τον πεύκο;
Γιατί; Γιατί;»
Αγέρας θα 'ναι, λέει ο Γιάννης
και περπατεί.
Γιατί; Γιατί;»
Αγέρας θα 'ναι, λέει ο Γιάννης
και περπατεί.
Ανάβει η πέτρα, το λιβάδι
βγάνει φωτιά.
Να 'βρισκε ο Γιάννης μια βρυσούλα,
μια ρεματιά!
Να 'βρισκε ο Γιάννης μια βρυσούλα,
μια ρεματιά!
Μες το λιοπύρι, μες στον κάμπο
να ένα δεντρί...
Ξαπλώθη ο Γιάννης αποκάτου,
δροσιά να βρει.
Ξαπλώθη ο Γιάννης αποκάτου,
δροσιά να βρει.
Το δέντρο παίρνει τα κλαριά του
και περπατεί!
Δεν θ΄ ανασάνω, λέει ο Γιάννης,
γιατί, γιατί;
και περπατεί!
Δεν θ΄ ανασάνω, λέει ο Γιάννης,
γιατί, γιατί;
......................................
«Γιάννη, γιατί έσφαξες το δέντρο,
το σπλαχνικό,
που 'ριχνεν ίσκιο στο κοπάδι
και στο βοσκό;»
το σπλαχνικό,
που 'ριχνεν ίσκιο στο κοπάδι
και στο βοσκό;»
Ο πεύκος μίλαε στον αέρα
- τ' ακούς, τ' ακούς;-
και τραγουδούσε σα φλογέρα
στους μπιστικούς.
- τ' ακούς, τ' ακούς;-
και τραγουδούσε σα φλογέρα
στους μπιστικούς.
«Φρύγανο και κλαρί του πήρες
και τις δροσιές
Και το ρετσίνι του ποτάμι
απ΄ τις πληγές.
και τις δροσιές
Και το ρετσίνι του ποτάμι
απ΄ τις πληγές.
Σακάτης ήτανε κι ολόρθος,
ως τη χρονιά,
Που τον εγκρέμισες για ξύλα,
Γιάννη φονιά!»
ως τη χρονιά,
Που τον εγκρέμισες για ξύλα,
Γιάννη φονιά!»
Ήμουν μαθήτρια στην Γ΄Δημοτικού όταν διάβασα πρώτη φορά αυτό το ποίημα στο Αναγνωστικό μου «Τα ψηλά βουνά» του Ζαχαρία Παπαντωνίου. Κάθε φορά που το διάβαζα έκλαιγα. Λυπόμουν τον πεύκο ...και το Γιάννη και αναρωτιόμουν γιατι;.. γιατί να το κάνει αυτό;
Γιατί; αναρωτιούνται και οι μαθητές και οι δάσκαλοι και οι γονείς του Δημοτικού Σχολείου Ροβιών , έπρεπε να κοπούν αυτά τα ωραία μεγάλα πεύκα,στο δρόμο προς τα Δαμιά, στη θέση Γκοτζερή που κατάφεραν να σωθούν από δυο μεγάλες πυρκαγιές! Γιατί;
Mερίμνησε το Δασαρχείο Λίμνης, που αποφάσισε ότι τα δέντρα αυτά ...εμποδίζουν!
Τα δέντρα αυτά ήταν Δημόσια περιουσία και ιδιαίτερα περιουσία των μαθητών, των γονέων τους και των δασκάλων. Περιμέναμε οι Δημόσιοι λειτουργοί του Δασαρχείου και του Δήμου να την προστατέψουν και να σκεφτούν δυο φορές πριν πάρουν τέτοιες αποφάσεις!
Από το Δημοτικό σχολείο Ροβιών περιμένουμε την επόμενη πρόσκληση του Δασαρχείου για δενδροφύτευση και επανόρθωση της «ζημιάς»! !
Μαμούχα Κατερίνα δασκάλα
Στο Δημ. Σχολείο Ροβιών