της Πάρης Ντελκή Δευτέρα απόγευμα και ο διάδρομος γεμάτος από πλήθος γυναικών που με τους δικούς τους ανθρώπους περιμένουν ν’ ακούσουν πρώτα το όνομά τους και μετά να μπουν. Σε ορισμένες γυναίκες ο φόβος έχει τραβήξει τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους, ενώ άλλες περιμένουν υπομονετικά και περιορίζονται σε χαμηλόφωνες συζητήσεις. Ο φωτισμός δεν είναι άπλετος σε αντίθεση με τη θερμοκρασία που είναι χαμηλή. Τα κλιματιστικά δουλεύουν στο φουλ, προσπαθώντας να μειώσουν τη θέρμη του καλοκαιριού και την ένταση των στιγμών. -Ντελκή. Ελάτε… Μόλις άκουσα το όνομά μου σηκώθηκα απρόθυμα και με φόβο γιατί είδα την προηγούμενη
η εφημερίδα μας κυκλοφορεί από το 1998 στη Βόρεια Εύβοια και σε όλο τον κόσμο. Τώρα για πιο άμεση επικοινωνία μόνο στα μπλογκ!