Του Πάνου Β.
Ένα καλοκαίρι αλλιώτικο από τα άλλα. Γιατί έμοιαζαν άλλα
καλοκαίρια μεταξύ τους;
Υπήρχαν καλοκαίρια με πολλή ζέστη και χωρίς λεφτά. Με ένα
σακίδιο στη πλάτη με ωτοστόπ για άγνωστους προορισμούς. Με οδηγούς που
σταματούσαν και σε ρωτούσαν που πας και σε έπαιρναν μαζί τους. Τσάμπα.
Υπήρχαν καλοκαίρια με λεφτά και αιρκοντίσιον. Που διάλεγες
από το αιρτίκετς προορισμό και ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων. Με τη χαρά του
διεθνοποιημένου τουρίστα , το Παρίσι, το Βερολίνο, γινόντουσαν Παγκράτι. Έτσι
απλά.
Υπήρχαν καλοκαίρια όπως εκείνο στο μαιευτήριο. Που δεν
νοιάζεται κανείς για διακοπές, μόνο για μπιμπερό, πάνες , κούνιες κλπ.
Καλοκαίρι που οι εποχές δεν έχουν σημασία.
Υπήρχαν και καλοκαίρια με θανατικά και νοσοκομεία. Αυτά που
θες να ξεχάσεις και στα θυμίζει η ζέστη.
Φέτος μια μεγάλη βόλτα στη Βόρεια Εύβοια με προσγειώνει
ομαλά. Στα πολύβουα Λουτρά ο
κόσμος πλημυρίζει τη παραλία και βολτάρει
ακατάπαυστα. Κάπου στο πλάϊ το ανεκδιήγητο κουφάρι από το ΚΥΜΑ θυμίζει σε όλους
σε ποια χώρα ζούμε. Ο αέρας με τη μυρωδιά των ιαματικών , η θάλασσα, το λιμάνι
και ο ζωοδότης της αγοράς κόσμος, σεργιανάει, ευτυχώς.
Μετά για καφέ στον Άη Γιώργη. Τρία ευρώ ο φρέντο με θέα τα
ψαροκάϊκα γεμάτα με μετανάστες ναυτικούς και την απλωμένη μπουγάδα τους ανάμεσα
στα καφάσια. Τα θαλάσσια ταξί γεμάτα κόσμο οργώνουν τη θάλασσα της Λιχάδας.
Μετά μια βουτιά στη πάνω μύτη της Εύβοιας. Εκεί που ξεκινούν
τα τρελά νερά, εκεί που δεν μπορείς να βρεις δυο μέτρα γης να βγάλεις τις σαγιονάρες.
Κάθε εκατοστό παραλίας έχει καταληφθεί από τους φυσιολάτρες με σκηνές,
τροχόσπιτα και τροχοβίλες. Ο ίσκιος των πεύκων πανάκριβος και οι μισόξερες
δάφνες, ακόμα κι αυτές, κατειλημμένες. Η
θέα στα Λιχαδονίσια με τα ακριβά σκάφη και το κολύμπι στα διαυγέστερα νερά της
Εύβοιας είναι η κολυμπήθρα του Σιλωάμ.
Για φαγητό στους Ωρεούς. Ο Αντώνης με τον φιλικό
επαγγελματισμό του, δεν αφήνει κανένα παραπονούμενο. Αισιόδοξος και για το
σήμερα και για το αύριο, άλλος ένας γνήσιος Ευβοιώτης επαγγελματίας, για όλη τη
χρονιά και παντός καιρού.
Ο απογευματινός καφές στο Νέο Πύργο. Στο μεγάλο κεντρικό
δρόμο στήνεται το παζάρι για τη γιορτή της Παναγίας. Ότι πάρεις ένα ευρώ,
πλαστικά παιχνίδια, σώβρακα και φανέλες. Ξεχωρίζουν τα βασιλικά και η αναγγελία
της έκθεσης του Λεωνίδα Τζάνη, με τις απίστευτες φωτογραφίες του τόπου μας.
Επιστροφή στη Λίμνη. Στην έξοδο της Αιδηψού το «απαγορεύεται»
με το αδιέξοδο στις ταμπέλες,
φωτογραφίζουν το ευθυνόφοβο κράτος, με τους πολίτες που αδιαφορούν για αυτό.
Στη Λίμνη τα αυτοκίνητα εμποδίζουν τον κόσμο, αλλά τόσους Αύγουστους δεν
νοιάστηκε κανείς για αυτό. Η βόλτα στη παραλία ακόμα και με τα πόδια δύσκολη,
με χιλιάδες χαιρετούρες γνωστών και φίλων πλάι στα γεμάτα τραπεζάκια. Εικόνες
οικονομικής παλιννόστησης.
Το καλοκαίρι στη Βόρεια Εύβοια έχει παγιδευτεί. Ανάμεσα στα
πεύκα, στους καταρράκτες, στα νερά και στις παραλίες. Με βόσταλο ή με άμμο, με
ανατολικό ή δυτικό προσανατολισμό. Ακόμα και με πολιτισμό. Δεκάδες πολιτιστικοί
σύλλογοι να δίνουν τα πάντα για να έχεις από μια ομιλία μέχρι μια συναυλία. Από
τσάμπα έως Τσαμπά. Ότι τραβάει η όρεξή
σου.
Τελικά το καλοκαίρι που ζεις είναι και το πιο δροσερό.
Δημοσιεύθηκε στον Παλμό της Βόρειας Εύβοιας στις 15-8-2015