Η Ζωή Λιβανίου για τη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Η 8^η Μάρτη είναι μια ημέρα συμβολική, μια ημέρα μνήμης και τιμής στις γυναίκες που διαδήλωσαν στη Νέα Υόρκη το 1857 διεκδικώντας τα εργασιακά αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Σήμερα στις χώρες του «δυτικού πολιτισμού» και στην Ελλάδα έχουν γίνει πολλά βήματα στην κατεύθυνση της πλήρους και πραγματικής ισότητας.  Η διάδοση της παιδείας, οι νέες δυνατότητες διεύρυνσης του πνεύματος και διάδοσης της πληροφορίας ευνοούν την περαιτέρω επικράτηση της ισότητας μεταξύ των δύο φύλων, την διεύρυνση των δικαιωμάτων, ενώ η τεχνολογική άνθιση έχει από καιρό διαμορφώσει τις

νέες συνθήκες πάνω στις οποίες καλούμαστε να υπάρξουμε.

·         Παρ όλα αυτά είναι ακόμα απογοητευτικά τα αποτελέσματα σε παγκόσμιο επίπεδο αφού το 47% σχεδόν οι μισές γυναίκες είναι θύματα ανθρωποκτονιών από μέλη της οικογένειας η συντρόφους.

·         Ένα στα τρία κορίτσια 15 έως 19 χρόνων έχουν υποστεί ακρωτηριασμό / αποκοπή γεννητικών οργάνων.

·         Σχεδόν  750.000.000 γυναίκες και κορίτσια παντρεύτικαν πριν συμπληρώσουν το 18^ο έτος .

·         Στην υποσαχάρια Αφρική και τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες 12.000.000 γυναίκες γέννησαν πριν τα 18 τους χρόνια.

·         Σήμερα, 32 εκατομμύρια κορίτσια είναι εκτός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και 29 εκατομμύρια εκτός του χαμηλότερου επιπέδου της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Ενώ πάνω από τα δύο τρίτα των χωρών έχουν επιτύχει την ισότητα των φύλων στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, λιγότερες από τις μισές έχουν επιτύχει ισότητα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

·         Οι μεγαλύτερες ανισότητες μεταξύ των φύλων εντοπίζονται στη Δυτική και Κεντρική Αφρική, όπου μόνο 79 κορίτσια εγγράφονται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση για κάθε 100 αγόρια. Επιπλέον:

·         Στα τρία τέταρτα των χωρών χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος με διαθέσιμα στοιχεία, πάνω από μία στις πέντε έφηβες έχουν βιώσει τη βία από το σύντροφό τους κατά τους τελευταίους 12 μήνες.

·         Η αυτοκτονία είναι η κύρια αιτία θανάτου μεταξύ εφήβων κοριτσιών ηλικίας 15-19 ετών σε παγκόσμιο επίπεδο, με τα υψηλότερα ποσοστά στη Νοτιοανατολική Ασία (ένας στους έξι θανάτους εφήβων κοριτσιών).

Στον αντίποδα η σύγχρονη γυναίκα και ο προοδευτικός κόσμος έρχονται αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις, νέες αμφισβητήσεις, νέας μορφής προσπάθειες απεμπόλησης δικαιωμάτων των πιο αδύναμων προς όφελος των πιο ισχυρών. Η παρατεταμένη οικονομική και κοινωνική  κρίση, το μεταναστευτικό, ο πόλεμος, ο ξεριζωμός, αποδεικνύουν  ότι οι γυναίκες στην συντριπτική τους πλειοψηφία πλήττονται πιο εύκολα και πιο βίαια.

Είμαστε υποχρεωμένοι, καθημερινά και όχι μόνο την 8^η Μάρτη, να επαγρυπνούμε να παρεμβαίνουμε και να περιορίζουμε κάθε έκφανση, μικρή ή μεγάλη που αμφισβητεί την ισότητα, που κατηγοριοποιεί δικαιώματα, που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο κατά περίπτωση. Η θέση της γυναίκας σήμερα στην Ελλάδα υποχωρεί παρά τις προσπάθειες της σημερινής κυβέρνησης να την υποστηρίξει. Οφείλουμε όλοι μαζί, άντρες και γυναίκες, όλοι όσοι αντιλαμβανόμαστε την δικαιοσύνη ως κύριο θεμέλιο της δημοκρατικής κοινωνίας, να αντισταθούμε και να αποτρέψουμε κάθε εξέλιξη που θα υποθηκεύσει το μέλλον και τη θέση της γυναίκας σε αυτό. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Η γυναίκα ως εργαζόμενη, ως μητέρα, ως σύντροφος, ως νοικοκυρά, κατέχει και οφείλει να κατέχει κυρίαρχη και ισότιμη ,θέση στο σχεδιασμό κάθε πολιτικής, στην εξέλιξη κάθε κοινωνικής πρωτοβουλίας.  

   Ζωή Ευαγγέλου Λιβανίου

ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΕΥΒΟΙΑΣ του ΣΤΡΙΖΑ